PETYCJA PRZECIWKO MARNOWANIU ŻYWNOŚCI

Mając na uwadze dobro środowiska naturalnego oraz wpływ marnowania żywności na zrównoważony rozwój państwa, domagamy się jak najszybszego uchwalenia ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności oraz uwzględnienie w niej innych sposobów związanych z możliwością zagospodarowania żywności takich jak np. przeznaczanie jej na karmę dla zwierząt. Domagamy się także szerszego i całościowego spojrzenia na problem marnowania żywności w Polsce, który wykracza wyłącznie poza problematykę samych dystrybutorów żywności, ale obejmuje cały łańcuch „od pola do stołu”.

Marnowanie żywności to obecnie problem globalny, dotyczący w dużej mierze państw wysoko rozwiniętych, wyróżniających się przede wszystkim wysokim stopniem konsumpcji. Zjawisko to oddziałuje na nasze życie wielowymiarowo, powodując określone negatywne skutki, z którymi zmagamy się niemalże na każdym poziomie naszego funkcjonowania. Problem bowiem dotyczy zarówno kwestii społecznych, ekonomicznych, ale przede wszystkim stanu naszego środowiska. W ciągu roku, w Polsce, wyrzucamy blisko 9 mln ton żywności, która nadaje się do spożycia i mogłaby zostać wykorzystana do konsumpcji lub przekazana organizacjom społecznym w celu udzielania pomocy potrzebującym. Pod względem ilości marnotrawionej żywności w Unii Europejskiej znajdujemy się na 5 miejscu.

Problematyka przeciwdziałania temu problemowi jest kluczowa także dla zachowania bezpieczeństwa żywnościowego, który FAO definiuje jako: nieprzerwany, swobodny dostęp fizyczny i ekonomiczny do żywności, który pozwala na zaspokojenie potrzeb żywnościowych i gwarantuje prawidłowy rozwój oraz zachowanie sprawności fizycznej i intelektualnej ludzi, przy jednoczesnym podkreśleniu aspektu bezpieczeństwa zdrowotnego żywności, rozumianego jako brak zanieczyszczeń biologicznych, chemicznych i fizycznych, które mogłyby zagrażać zdrowiu konsumentów.

Pieczywo, wędliny, owoce czy warzywa wyrzucane są w ogromnych ilościach. Szacuje się, że w samych gospodarstwach domowych marnujemy 42% ogółu żywności. Dzieje się tak tylko dlatego, że zdarza się nam przegapić datę zdatności do spożycia bądź źle zaplanujemy nasze zakupy. Przyczyniamy się więc tym samym do zwiększenia popytu i konsumpcji żywności, doprowadzając do wzrostu jej cen. Konsekwencją jest ograniczona dostępność do pełnowartościowych produktów spożywczych. Wzrost cen natomiast zmusza nas wszystkich do poszukiwania tańszych i mniej wartościowych produktów żywieniowych. Tym samym zmniejsza się jakość spożywanych przez nas posiłków, co niejednokrotnie ma negatywny wpływ na nasze zdrowie.

Marnując żywność, pogarszamy jednocześnie stan środowiska, w którym żyjemy. Przemysł spożywczy jest niezwykle energochłonny. Wylicza się, że nawet 20 % emitowanych gazów cieplarnianych wytwarzanych jest w procesie przetwarzania, przechowywania oraz transportu żywności. Żywność marnowana jest także na każdym etapie łańcucha produkcyjnego i dystrybucyjnego.

Apelujemy więc do rządu o przyśpieszenie prac nad ustawą o przeciwdziałaniu marnowania żywności. Jednocześnie pragniemy zwrócić uwagę na konieczność uwzględnienia w niej innych sposobów związanych z zagospodarowaniem niechcianej żywności. Jednym z nich może być uwzględnienie przekazywania jej do przetworzenia na karmę dla zwierząt. Innym istotnym elementem jest uwzględnienie, w ustawie, całego łańcucha produkcji i dystrybucji, gdyż w tym ostatnim segmencie, obejmującym sprzedaż detaliczną i hurtową marnujemy jedynie 5% wyprodukowanej żywności. Pragniemy jednocześnie zaznaczyć, że kary przewidziane w projekcie ustawy, nie muszą ograniczać poziomu marnowania żywności w sposób satysfakcjonujący ustawodawcę. Państwo bowiem, chcąc uzyskać wymierne efekty na tym polu, powinno koncentrować się także na pozytywnym zachęcaniu producentów i dystrybutorów do wykorzystania żywności, w sposób sprzyjający zarówno środowisku jak i sprzyjający rozwiązywaniu bieżących problemów społecznych związanych z niedożywieniem a nawet głodem.

Podpisz petycję